Veel voorkomende problemen bij vliesgevelgevels

Wat betreft de vliesgevelconstructie en het feit dat deze een aantal verschillende materialen combineert, dat deze verbonden is met een hoofdconstructie van een gebouw die aanzienlijk grotere afmetingen heeft dan hijzelf, dat hij bestand is tegen alle belastingen waaraan hij wordt blootgesteld en deze overbrengt naar de hoofddraagconstructies en dat het spanningen en verplaatsingen van de hoofddraagconstructie kan verdragen, is het duidelijk dat er een aantal problemen en potentiële soorten schade zijn die kenmerkend zijn voor vliesgevels in toepassingen. In praktische toepassingen zijn de meest voorkomende schades en problemen: het binnendringen van water als gevolg van onvoldoende afdichting, condensatie en beslaan als gevolg van onvoldoende ontworpen koudebruggen, overmatig geluid als gevolg van onvoldoende geluidsisolatie, verblinding als gevolg van onvoldoende lichtbeheersing, glasbreuk als gevolg van onvoldoende selectie, lage weerstandsimpact, als gevolg van niet-gesynchroniseerde verplaatsing van hoofd- en gevelconstructie, instorten van delen van de gevel door onvoldoende verbindingen of door beschadiging van delen van de vliesgevel, corrosie door onvoldoende bescherming etc. Daarnaast Bij exacte en gemakkelijk waarneembare problemen moet men aandacht besteden aan bepaalde aspecten die verband houden met de oorzaken van het ontstaan ​​van de eerder genoemde schade, voor het ontwerp en de constructie van vliesgevels en voor de interactie van de hoofddraagconstructie en de gevelconstructie. Vooral de opkomst van ductiele skeletframes zorgde voor een toename van verplaatsingen en verplaatsingen van de constructie en zijn elementen in vergelijking met de tot dan toe bekende dragende metselwerksystemen. Voor vliesgevels karakteristieke verplaatsingen kunnen in drie groepen worden ingedeeld: verticale verplaatsingen, zijdelingse verplaatsingen in het gevelwandvlak en zijdelingse verplaatsingen loodrecht op de gevelmuur. Bij de hedendaagse vliesgevelgebouwen waar de overspanning tussen de draagelementen groter wordt, is het gevolg een aanzienlijke toename van de doorbuigingen die door de gevelconstructie opgevangen moeten worden. De maximale waarden van toegestane doorbuigingen van overspanningen zijn in veel regelgeving vastgelegd en de aanbevolen waarden zijn vergelijkbaar. Wanneer een vliesgevel de verplaatsingen van de hoofdconstructie niet kan verdragen, komt de integriteit van de gevel in gevaar. Schade kan verschillende vormen en gradaties hebben, van puur esthetische schade tot glasscheuren en het bezwijken van ondersteunende elementen van de gevel en hun verbindingen. Door de zijdelingse verplaatsingen veroorzaakt door horizontale krachten botsen vulpanelen vaak, vooral op de hoeken van de gebouwen, en raken ze beschadigd, waardoor de hoeken van de vulpanelen afbreken, barsten of geheel instorten. Er moet worden vermeld dat in het geval van glazen vliesgevels glas het meest voorkomende vulmateriaal is, en dat het bros is, zodat het geen grote doorbuigingen kan verdragen als de hoofddraagconstructie, en waar het falen abrupt optreedt. Bijzonder kwetsbaar voor dergelijke verplaatsingen zijn de hoeken van het gebouw waar glas zonder draagframe met elkaar wordt verbonden. Om deze redenen treedt er schade op als de verplaatsingen van het primaire draagsysteem van het gebouw niet in harmonie zijn met de verplaatsingen die een vliesgevel kan verdragen. Daarom zou in de ontwerpfase, wanneer de verplaatsingen van het hoofddraagsysteem van het gebouw bekend zijn, de volgende stap een analyse van de vliesgevel moeten zijn vanwege alle schokken waaraan deze wordt blootgesteld.